Merel's eerste dag liep even anders dan verwacht.

Vanmorgen vroeg opgestaan ontbeten op het balkon en toen een flink stukje wandelen naar de plek waar we de fiets op moesten halen voor Merel. Het was bewolkt en goed te doen om te lopen. We hebben de fiets opgehaald en zijn toen naar Betheljada gefietst, daar zou ik Merel even alles laten zien en dan zouden we door fietsen naar het centrum van Paramaribo. Helaas liep de ketting eraf van Merels fiets. Gelukkig bij Betheljada. Iemand zou hem er even omleggen en wij zijn naar binnen gegaan. Eerst een gesprek met de directeur, daarna even alles laten zien. Merel's woorden: indrukwekkend, zielig en erger om alles in het echt te zien. Op de dagbesteding kwamen ze personeel te kort en omdat de fiets n iet gemaakt kon worden zijn we maar gebleven om te helpen.
Merel heeft nagels gelakt en geholpen met eten geven.
Merel wilde één klein mannetje mee naar huis nemen en zorgen dat hij het hier beter kreeg.
Vlak voor dat we weggingen kwam er ineens allemaal personeel en de directeur binnen met een kadootje, een een kaart en certificaat. Met hele lieve woorden. Ik was er ontroerd van het doet je toch wel wat al waren het maar drie weken het was heel intensief, en de kinderen waren zo lief ik heb zoveel glimlachjes op hun gezicht kunnen toveren dit gaat ik nooit mer vergeten.
We zijn weer met de bus van het tehuis terug gebracht en hebben de kapotte fiets ingeleverd. Helaas was er geen vervanging dus moesten we in de extreme hitte terug lopen allebei een hoofd als een pioen. Snel boodschappen gedaan en naar huis de airco in. even een middag dutje gedaan. ( Merel heeft nog last van een jetleg) vanavond lekker op tijd naar bed en morgen op pad en dag gaan we het opvangcentrum voor luiaards bezoeken.